Σε χειρότερη αφετηρία αλλά τουλάχιστον πιο ώριμοι;
H Ελλάδα ξεκινά το 2016 από χειρότερη θέση στην αφετηρία συγκριτικά με πέρυσι, αλλά -κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον- η κυβέρνηση έχει λάβει το μάθημά της, είναι σχετικά πιο ώριμη και δεν θα επαναλάβει τα τραγικά λάθη του 2015, όταν βάδιζε μόνη της προς το αυτοκτονικό Grexit, έχοντας την τραγική πλάνη ότι θα φοβούνταν περισσότερο οι Ευρωπαίοι συνομιλητές της.
Το προηγούμενο έτος απετέλεσε το τέλος των ψευδαισθήσεων του Πρωθυπουργού, ο οποίος, για μεγάλο χρονικό διάστημα, φέρεται να είχε πιστέψει και ο ίδιος πως η μονότονη δήλωσή του «όλη η Ευρώπη και ο κόσμος μιλούν για μας» θα μπορούσε (αν είναι ποτέ δυνατόν!) να ισοδυναμεί και με την αποδοχή των ελληνικών θέσεων. Το Μέγαρο Μαξίμου συνειδητοποίησε και αυτό (γιατί στο υπουργείο Εξωτερικών το γνώριζαν πολύ νωρίτερα και προειδοποιούσαν) πώς ούτε η Ουάσιγκτον φοβήθηκε τα λεκτικά ανοίγματα της Αθήνας προς τη Μόσχα ούτε και το Κρεμλίνο ενθουσιάστηκε από την ελληνική απόπειρα εγκλωβισμού του στην εσωτερική διαπραγμάτευση της Ευρωζώνης. Η κυβέρνηση Τσίπρα μέτρησε τις δυνάμεις της (ή «κατάλαβε το μπόι της», όπως θα μπορούσε να πει κάποιος πιο λαϊκά), διαπίστωσε πως (παρά τις αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες στο εσωτερικό) δεν θα της χαριστεί κανείς στο εξωτερικό και υλοποιεί τώρα την πολιτική της, έχοντας αντιληφθεί τους συσχετισμούς ισχύος.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη η κυβερνητική ταχύτητα προς μία στενότερη πολιτική, οικονομική και αμυντική συνεργασία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Η Αθήνα, μέσω παρόμοιων συνεταιρισμών, μπορεί, πραγματικά, να ισχυροποιήσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή και να δράσει αποτελεσματικά σε τομείς που σήμερα δεν επηρεάζονται από την οικονομική κρίση και, αύριο, ίσως συμβάλουν στην επίλυσή της, οδηγώντας σε μια νέα περίοδο ανάπτυξης. Θα απαιτηθούν, σίγουρα, πολλά χρόνια για την αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου, αλλά πρόκειται για μια προσδοκία ρεαλιστική.
Αντίθετα, δεν υπάρχει ίχνος αισιοδοξίας, η παραμικρή αχτίδα φωτός στο μεταναστευτικό-προσφυγικό πρόβλημα… Δυστυχώς, όσο δεν υπάρχει πολιτική λύση στη Συρία (η οποία θα αργήσει πολύ) δεν θα δημιουργούνται και οι συνθήκες ανακοπής του ρεύματος των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων από τη σπαρασσόμενη χώρα. Και όσο η Ελλάδα και η Ε.Ε. δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το συνδεόμενο πρόβλημα των δεκάδων χιλιάδων οικονομικών μεταναστών (και όχι προσφύγων δικαιούμενων ασύλου), τόσο ο αριθμός και αυτών θα αυξάνεται με γεωμετρικούς ρυθμούς.
Στην παλαιότερη και στην πρόσφατη ελληνική πολιτική ιστορία, ακούγεται -συχνά και μονότονα- πως «το νέο έτος θα είναι κρίσιμο», αλλά για το 2016 φαίνεται πως η πρόβλεψη αυτή θα ισχύσει.