Πρωινή Γαλήνη
Ηλίας Μαγκλίνης
ΠΡΩΙΝΗ ΓΑΛΗΝΗ
Μεταίχμιο. Ιπποκράτους 118, 114 72 Αθήνα.
Τηλ: 211 3003500, fax: 211 3003562. e-mail: metaixmio@metaixmio.gr
www.metaixmio.gr – ISBN: 978-6
Θα πρέπει να το πούμε από την αρχή, αυτό που ο συγγραφέας αναφέρει στο τέλος του βιβλίου: «Η ΠΡΩΙΝΗ ΓΑΛΗΝΗ είναι μυθιστόρημα, δηλαδή προϊόν μυθοπλασίας. Μολονότι εμπνέεται και βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα και υπάρχουν μεμονωμένες αναφορές σε υπαρκτά πρόσωπα, σε ό,τι αφορά τους βασικούς χαρακτήρες είναι όλοι επινοημένοι». Άνετα λοιπόν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «ιστορικό μυθιστόρημα». Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που καταπιάνεται με μια περίοδο που σαφέστατα θέλουμε να αγνοούμε.
Και δεν μιλάμε βέβαια για την περίοδο του Εμφυλίου. Ούτε γι’ αυτήν ακολούθησε. Γι’ αυτές έχουν γραφτεί πολλά μυθιστορήματα και διηγήματα. Ο λόγος για τον πόλεμο της Κορέας. Ο τίτλος άλλωστε του βιβλίου το ξεκαθαρίζει. Να μην ξεχνάμε ότι οι Κορεάτες αποκα- λούν την χώρα τους ως «Η χώρα της πρωινής γαλήνης».
Κι εδώ κάποιος – όχι και τόσο αδικαιολόγητα- θα μπορούσε να ρωτήσει: «και τι μας νοιάζει τι έγινε στην Κορέα;». Ε, λοιπόν μας νοιάζει και μας παρανοιάζει! Η Ελλάδα είχε άμεση εμπλοκή στο εκεί πόλεμο και είχε και θύματα. Από τις 3 Δεκεμβρίου 1950 που έφτασαν οι πρώτοι Έλληνες (αεροπόροι του 13ου Σμήνους με 7 μεταφορικά αεροπλάνα C-47 Dakota) έως τον Δεκέμβριο του 1955, οπότε κι αποχώρησαν οι τελευταίοι στρατιώτες του ΕΚΣΕ (Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος στην Κορέα), υπήρξαν 194 νεκροί και 610 τραυματίες. Ακόμα, από τα 9 συνολικά ελληνικά C-47 Dakota που πήγαν εκεί, επέ
στρεψαν μόνον τα 5. Να πούμε ακόμα ότι το ΕΚΣΕ ξεκίνησε ως τάγμα -με οργανική δύναμη σχεδόν κατά 50% αυξημένη σε σχέση με την κανονική οργανική δύναμη- και κάποια στιγμή έγινε σύνταγμα, με δύναμη που ξεπερνούσε τις 2.000 άτομα! Τώρα γιατί η λογοτεχνία μας δεν είχε ασχοληθεί με αυτόν τον πόλεμο, συγνώμη, αλλά δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε.
Πάλι καλά που μας προέκυψε η «Πρωινή Γαλήνη». Στις σελίδες του βιβλίου δεν έχουμε απλώς την ενδιαφέρουσα -ας χρησιμοποιήσουμε τον όρο «επαγγελματική»- ιστορία ενός νέου που ξεκινά να γίνει αεροπόρος και τελικά πολεμά ως αξιωματικός του στρατού, αλλά γενικότερα της ζωής του. Ο συγγραφέας (δημοσιογράφος στο επάγγελμα) καταφέρνει να μας μεταφέρει με επιτυχία σε εκείνη την εποχή. Το ενδιαφέρον του αναγνώστη -ακόμα κι αν δεν του πολυαρέσουν τα «στρατιωτικά αφηγήματα»- παραμένει αδιάπτωτο.
Γιατί πρέπει να επαναλάβουμε ότι η «Πρωινή Γαλήνη» δεν είναι ένα «στρατιωτικό αφήγημα». Τα στρατιωτικά, όπως και τα αεροπορικά, στοιχεία μπορεί να δίνονται με αρκετή ακρίβεια, αλλά δεν είναι παρά το περίγραμμα της όλης ιστορίας. Και μια και το ‘φερε ο λόγος, τα αεροπλάνα Helldiver δεν ανήκαν στην 337 Μοίρα -όπως αναφέρεται στη σελίδα 145- αλλά στην 336 που τότε ονομαζόταν «Μοίρα Βομβαρδισμού». Μικρό το κακό βέβαια, αλλά η ακρίβεια πρέπει να καλύπτει ολόκληρο το φάσμα του αφηγήματος.
Τελικό συμπέρασμα; Ένα καλό αφήγημα που αξίζει να διαβαστεί!