Του Ιωσήφ Παρούτογλου
Αξιωματικός Ελληνικής Αστυνομίας
Απόφοιτος Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΒΑ in Business Administration)
Απόφοιτος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και Διακυβέρνηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (Master’s Degree in European Integration and Governance)

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ανθρωπότητας, καθόσον οφείλει να διαχειριστεί την πρωτοφανή ανθρωπιστική και προσφυγική κρίση. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας, άνευ προηγουμένου, μεταναστευτικής-προσφυγικής πλημμυρίδας, η οποία έχει επιφέρει κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα στην εσωτερική λειτουργία της ελληνικής κοινωνίας. Ταυτόχρονα, αναζωπυρώνονται αποκλίσεις στην εσωτερική συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, καθότι το προσφυγικό–μεταναστευτικό ζήτημα προκαλεί τριγμούς στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναδεικνύοντας τις χώρες του Βίζεγκραντ, (Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία και Τσεχία) ως δορυφόρους αποδόμησης της Συνθήκης Σένγκεν. Μάλιστα, οι συγκεκριμένες χώρες επέλεξαν, εντέχνως, το οριστικό κλείσιμο των συνόρων τους, το οποίο είχε ως άμεσο επακόλουθο την εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας, και την αδυναμία απέλασης ή επαναπροώθησής τους στις χώρες καταγωγής αυτών.

Η αποτελεσματική διαχείριση της προσφυγικής κρίσης είναι πρόδηλα μία επίπονη διαδικασία, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις γεωπολιτικές ισορροπίες και τους στρατηγικούς προσανατολισμούς των κρατών του Δυτικού Κόσμου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ευρύτερη Μεσόγειο. Μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό στρατηγικών εξελίξεων και ανταγωνισμό[i] ισχύος, με επίκεντρο την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, η ελληνική στρατηγική πρέπει να αναπτύξει μορφές ήπιας ισχύς[ii] προκειμένου να αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των ετέρων διεθνών δρώντων.

TΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ «Α&Δ» ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ.

[i] Για μία επισκόπηση του ανταγωνισμού και για τις ισορροπίες ισχύος βλ. Κουσκουβέλης Η., Εισαγωγή στις Διεθνείς Σχέσεις, Αθήνα, Εκδόσεις Ποιότητα, ΣΤ΄ έκδοση, 2010 σελ. 192, 255, 339.

[ii]Για την ισχύ στις ευρωατλαντικές σχέσεις βλ. Βοσκόπουλος Γ., Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ – Εκφάνσεις Ισχύος, αλληλόδραση και το ζήτημα της παγκόσμιας ηγεμονίας, Εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα, 2012 και βλ. Joseph S. Nye Jr, Ήπια Ισχύς: Το Μέσο Επιτυχίας στην Παγκόσμια Πολιτική, 2005.Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση, σελ.25-35. Η έννοια της ήπιας ισχύος, όπως αυτή ορίζεται από τον Joseph Nye, βρίσκεται στην ικανότητα να διαμορφώνεις τις προτιμήσεις των άλλων, να κάνεις τους άλλους να θέλουν τα αποτελέσματα που θέλεις μέσω έλξης και όχι καταναγκασμού.