«Η Ρωσία μπορεί να επιτεθεί και σε άλλες χώρες, πέραν της Ουκρανίας», προειδοποιούν οι φίλοι του Κιέβου, σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσουν επιπλέον δυνάμεις υπέρ των Ουκρανών. «Εάν πέσει το ουκρανικό κάστρο, μπορεί έπειτα να ακολουθήσουν και άλλα», προσθέτουν. «Η όρεξη της Ρωσίας μπορεί να επεκταθεί πέρα από την Ουκρανία», γράφει ο Γουίλιαμ Κόρτνεϊ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Γεωργία και στο Καζακστάν, άλλοτε επικεφαλής σύμβουλος επί ευρασιατικών υποθέσεων του Λευκού Οίκου και νυν senior fellow στις τάξεις της αμερικανικής RAND.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η υποψήφια για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικανών πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη Νίκι Χέιλι κ.ά. έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με τις πιθανές (επ)εκτάσεις της ρωσικής επιθετικότητας.

Το ενδεχόμενο η Ρωσία να επιτεθεί στρατιωτικά σε μια νατοϊκή χώρα, όπως είναι για παράδειγμα η Πολωνία, θεωρείται, βέβαια, από ακραίο έως απίθανο ακόμη και τώρα, έπειτα από δύο χρόνια πολέμου στην Ουκρανία.

Υπενθυμίζεται, ωστόσο, ότι ως ακραίο απαξίωναν πολλοί και το ενδεχόμενο μιας ρωσικής στρατιωτικής επίθεσης στο Κίεβο… ως τη στιγμή που εκείνη συνέβη τους πρώτους μήνες του 2022, ενώ δύο χρόνια μετά η Μόσχα εξακολουθεί να μην μιλά για πόλεμο αλλά για ειδική στρατιωτική επιχείρηση.

Οι χώρες της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, ειδικά η Πολωνία και η Ρουμανία, ως φαίνεται προετοιμάζονται, πάντως, για κάθε ενδεχόμενο. Ακόμη και το (επίσης νατοϊκό) δίδυμο Σλοβακίας – Ουγγαρίας, που διάκειται περισσότερο «φιλικά» προς τη Ρωσία (υπό την ηγεσία των κ.κ. Φίτσο και Ορμπαν, αντίστοιχα), έχει ανεβάσει σημαντικά τις αμυντικές του δαπάνες το τελευταίο διάστημα.

Σημειώνεται, άλλωστε, ότι Πολωνοί, Σλοβάκοι, Ούγγροι και Ρουμάνοι έχουν πια ξεπεράσει – όλοι – τον νατοϊκό στόχο του 2% στο μέτωπο των αμυντικών δαπανών, με τους Πολωνούς μάλιστα να προσεγγίζουν το 4% (από 2,4% το 2022) και τους Ρουμάνους το 2,5% (από 1,7% το 2022).

Η λίστα με τα εξοπλιστικά «ψώνια» πάντως εντυπωσιάζει, ειδικά στην περίπτωση της Πολωνίας.

Ενδεικτικά, τα τελευταία χρόνια η Βαρσοβία έχει συνάψει συμφωνίες για την αγορά:

486 εκτοξευτών HIMARS – που θα αρχίσουν να παραδίδονται το 2025 – και 45 πυραύλων ATACMS έναντι 10 δισ. δολ. (ενώ και στις αρχές του 2019 υπενθυμίζεται ότι οι Πολωνοί είχαν αγοράσει και άλλα 20 συστήματα HIMARS έναντι 414 εκατ. δολ.)

εκατοντάδων αντιπλοϊκών πυραύλων παράκτιας άμυνας NSM της νορβηγικής Kongsberg έναντι 2 δισ. δολ.

48 σταθμών εκτόξευσης Patriot και 12 ραντάρ LTAMDS (Lower Tier Air and Missile Defense Sensors)

96 επιθετικών ελικοπτέρων AH-64E Apache

366 αρμάτων μάχης Abrams

περίπου 1.000 αρμάτων μάχης K2 Black Panther, σχεδόν 680 αυτοκινούμενων οβιδοβόλων K9 και 48 μαχητικών αεροσκαφών FA-50 από τη Νότια Κορέα

32 μαχητικών αεροσκαφών F-35A

Στο ίδιο πλαίσιο, η Ρουμανία έχει συνάψει ή πρόκειται να συνάψει συμφωνίες για την αγορά:

32 μαχητικών αεροσκαφών F-16s από τη Νορβηγία έναντι 388 εκατ. δολ.

32 μαχητικών αεροσκαφών F-35 από τις ΗΠΑ έναντι 6,5 δισ. δολ.

54 αρμάτων μάχης Abrams έναντι 1,1 δισ. δολ.

αντιπλοϊκών πυραύλων παράκτιας άμυνας NSM

18 μη-επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB2 από την Τουρκία

εκατοντάδων τεθωρακισμένων οχημάτων Pirahna V

7 συστοιχιών αεράμυνας Patriot

δεκάδων αρμάτων μάχης K2 Thunder από τη Νότια Κορέα

δεκάδων εκτοξευτών HIMARS και πολλών δεκάδων πυραύλων (GMLRS, ATACMS κ.ά.)

2 στρατιωτικών ελικοπτέρων Airbus H215M

μη-επανδρωμένων αεροσκαφών Watchkeeper X από την ισραηλινή Elbit

2 υποβρυχίων Scorpene από τη γαλλική Naval Group

εκατοντάδων τεθωρακισμένων οχημάτων JLTV και Sherpa

δεκάδων αμφιβίων οχημάτων τύπου AAVP-7A1 κ.ά.

Βαρσοβία και Βουκουρέστι έστειλαν στην Ουκρανία, τα τελευταία δύο εμπόλεμα χρόνια, πολλά από τα παλαιά σοβιετικά οπλικά συστήματα (MiG, T-72 κ.ά.) που είχαν στην κατοχή τους, συστήματα τα οποία τώρα αντικαθιστούν και… επαυξάνουν, επιχειρώντας όμως παράλληλα να αναζωογονήσουν και τις δικές τους εγχώριες αμυντικές βιομηχανίας (τη ρουμανική ROMARM, την πολωνική PGZ κ.ά.).