Κούρσα για νέα υποβρύχια σε Δύση και Ασία: Πυρετός εξοπλισμών κάτω από το νερό
Από την Πολωνία και τη Βρετανία έως τον Καναδά και τις (μακρινές για εμάς) Φιλιππίνες, οι αρμόδιοι καταστρώνουν πια σχέδια απόκτησης νέων υποβρυχίων, με το βλέμμα στραμμένο σε εξωτερικές «απειλές» τις οποίες αξιολογούν ως «εντεινόμενες».
Μόλις πριν από λίγα 24ωρα, το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσε ότι πρόκειται να προχωρήσει στη ναυπήγηση έως και 12 νέων πυρηνοκίνητων επιθετικών υποβρυχίων (SSN-AUKUS), με την προοπτική αυτά να αρχίσουν να αντικαθιστούν, από τις αρχές της δεκαετίας του 2030 και έπειτα, τα νυν υπάρχοντα -επτά σε αριθμό- Astute Class υποβρύχια του βρετανικού στόλου.
«Τα εξαιρετικά μας υποβρύχια περιπολούν 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, για να κρατούν εμάς και τους συμμάχους μας ασφαλείς, αλλά γνωρίζουμε ότι οι απειλές εντείνονται και πρέπει να δράσουμε αποφασιστικά για να αντιμετωπίσουμε τη ρωσική επιθετικότητα», δήλωσε ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Τζον Χίλι, το υπουργείο του οποίου έδωσε προ ημερών στη δημοσιότητα την έκθεση με τον τίτλο «Strategic Defence Review 2025».
λόγος για ένα κείμενο έκτασης 144 σελίδων στο πλαίσιο του οποίου υπογραμμίζεται, μεταξύ άλλων, η ανάγκη ανάπτυξης ενός «νέου υβριδικού ναυτικού» (New Hybrid Navy) απέναντι στην «επίμονη και εντεινόμενη υποβρύχια απειλή των εκσυγχρονιζόμενων ρωσικών υποβρυχίων».
«Δεσμευόμαστε στη συνεχή παραγωγή υποβρυχίων, μέσα από τις επενδύσεις στο Μπάροου (σ.σ. στα ναυπηγεία της BAE Systems) και στο Ρέινσγουεϊ (σ.σ. όπου έχει τις δικές της εγκαταστάσεις παραγωγής η Rolls-Royce) που θα μας επιτρέψουν να παράγουμε ένα υποβρύχιο κάθε 18 μήνες», διαβάζουμε στο κείμενο της προαναφερθείσας «Strategic Defence Review».
Αλλά και ανατολικότερα, πιο κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία και τη Ρωσία, η Πολωνία -η οποία εξελίσσεται πια σε «πρωταθλήτρια» των αμυντικών δαπανών εντός του ΝΑΤΟ με το 4.1% επί του ΑΕΠ που επέτυχε το 2024 και τον στόχο του 4,7% που έχει θέσει για το 2025- προτίθεται να αποκτήσει τρία με τέσσερα νέα υποβρύχια στο πλαίσιο μιας συμφωνίας που αναμένεται να έχει υπογραφεί ως το τέλος του έτους.
Σύμφωνα μάλιστα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οι αμυντικές βιομηχανίες που φέρονται να περνούν με τις προσφορές τους στην τελική φάση διαλογής ως διεκδικητές του εν λόγω συμβολαίου είναι η γερμανική ThyssenKrupp Marine Systems, η ιταλική Fincantieri και η Σουηδική Saab.
Σημειώνεται ότι για το εν λόγω ντιλ είχαν καταθέσει προσφορές όλοι οι «μεγάλοι»: μεταξύ αυτών οι Naval Group, ThyssenKrupp Marine Systems-TKMS, Fincantieri, Navantia, Hanwha Ocean-Hyundai, Saab, Babcock κ.ά…
Αλλά και εκτός Ευρώπης, ο Καναδάς έχει επίσης μπει σε φάση αναζήτησης των νέων -ως και 12 σε αριθμό- υποβρυχίων που θα αρχίσουν να αντικαθιστούν τα υπάρχοντα Victoria class τη δεκαετία του 2030, στο πλαίσιο του προγράμματος Canadian Patrol Submarine Project-CPSP. Κι αυτό, με την προοπτική η σχετική συμφωνία να έχει υπογραφεί ως τα τέλη του 2028.
Ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά τα νέα υποβρύχια; Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στις πιθανές επιλογές περιλαμβάνονται τα: τα γαλλικά Shortfin Barracuda class (Naval Group), τα γερμανικά Type 212CD (ThyssenKrupp Marine Systems-TKMS), τα ισπανικά S80 Plus (Navantia), τα σουηδικά Blekinge class (Saab Kockums) και τα νοτιοκορεατικά KSS-III (Hanwha Ocean-Hyundai).
Το ενδιαφέρον για νέα υποβρύχια δεν θα μπορούσε, βέβαια, παρά να απλωθεί και στις διαφιλονικούμενες θαλάσσιες ζώνες της Ασίας, όπου χώρες όπως οι Φιλιππίνες και η Σιγκαπούρη έχουν δείξει το τελευταίο διάστημα διάθεση να προχωρήσουν σε τέτοιου τύπου αγορές.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Φιλιππίνων οι οποίες, με το βλέμμα στραμμένο στην Κίνα, σχεδιάζουν να αποκτήσουν τουλάχιστον δύο νέα ντιζελοκίνητα/ηλεκτρικά υποβρύχια μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Υπενθυμίζεται ότι Κίνα και Φιλιππίνες «συγκρούονται» παλαιόθεν στη Νότια Σινική Θάλασσα όπου προβάλλουν αντικρουόμενες εδαφικές διεκδικήσεις πάνω από την καλούμενη «γραμμή με τις εννέα παύλες» («nine dash line»). Μανίλα και Πεκίνο «συγκρούονται» με φόντο, μεταξύ άλλων, και το πλοίο Sierra Madre το οποίο λειτουργεί ως ιδιότυπο προκεχωρημένο φυλάκιο των Φιλιππίνων, ενώ υπάρχει παράλληλα και μια δικαστική απόφαση (του Μόνιμου Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης του 2016) που έχει δικαιώσει μεν τις Φιλιππίνες στην κόντρα τους με την Κίνα χωρίς να έχει όμως γίνει αποδεκτή από το Πεκίνο.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο αντικρουόμενων διεκδικήσεων, η Μανίλα εξετάζει πια την προοπτική απόκτησης νέων υποβρυχίων προσελκύοντας προσφορές από τη Γαλλία (Scorpène class, Naval Group), την Ισπανία (S-80, Navantia), τη Νότια Κορέα (KSS-III, Hanwha Ocean) και το δίδυμο Γερμανίας-Ιταλίας (U212 NFS, Fincantieri/Thyssenkrupp).
Όσο για τους μεγάλους «ναυπηγούς» της Ευρώπης, εκείνοι δεν σταματούν να ενισχύουν τα δικής τους παραγωγής υποβρύχια συστήματα και να αναπτύσσουν νέα, εκσυγχρονισμένα: οι Γερμανοί (TKMS) μαζί με τους Νορβηγούς με σημείο αναφοράς τα Type 212CD class, οι Σουηδοί (Saab Kockums) με τα A26 Blekinge class, οι Γάλλοι (Naval Group) με τα Barracuda class SSN και οι Ιταλοί με τα U212 NFS στα οποία υπάρχει όμως και γερμανική συμμετοχή…