Του Ηλία Νταλούμη

Ο Ιούνιος του 2018 θα έπρεπε να μείνει στην ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά αυτό δεν θα συμβεί, επειδή, απλούστατα, στην Ελλάδα δεν συνηθίζουμε να αξιολογούμε αυτά που οι ίδιοι κάνουμε! Και να γιατί: το μήνα που μας πέρασε, επιβεβαιώθηκαν οι εξαιρετικές δυνατότητες που διαθέτει το προσωπικό του Ναυτικού. Αφορμή η πλήρης –επαναλαμβάνουμε– η πλήρης – αποκατάσταση της ζημιάς που είχε υποστεί ο Κανάρης F464 στις 06.15 της Πέμπτης 2 Νοεμβρίου 2017, όταν είχε προσαράξει στη νησίδα Αταλάντη, μεταξύ της Κυνοσούρας της Σαλαμίνας και της Ψυττάλειας. Η ζημιά που έπαθε το πλοίο εντοπιζόταν στην καταστροφή του sonar SQS–505A.

Στην αρχή, τα στελέχη του Ναυτικού ήσαν συγκρατημένα και δήλωναν ότι η αποκατάσταση θα ήταν της τάξης του 80% με 85%. Ο λόγος ήταν η παλαιότητα της συσκευής –μην ξεχνάμε ότι ο Κανάρης F464 ξεκίνησε τον επιχειρησιακό του βίο στις 14.04.1983– και η αδυναμία να βρεθούν ανταλλακτικά. Τελικά, αυτοί που ασχολήθηκαν με τη συγκεκριμένη επισκευή υπερέβαλαν εαυτούς! Η επιτυχία τους είχε δύο σκέλη. Το πρώτο ήταν στο ναυπηγικό τομέα, όπου ανακατασκευάστηκε ο θόλος του sonar στην πλώρη του πλοίου. Το δεύτερο ήταν στον ηλεκτρονικό, όπου, με κάποια εξαρτήματα που βρέθηκαν στις αποθήκες και με υλικά που κυκλοφορούν στο εμπόριο, είχαμε την πλήρη ανακατασκευή του SQS–505A. Οι δοκιμές εν πλω, που πραγματοποιήθηκαν στα μέσα του περασμένου μήνα, επιβεβαίωσαν τις προσδοκίες. Έτσι ο Κανάρης F464 είναι και πάλι πλήρως επιχειρησιακός.

Είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι, στην αποκατάσταση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της φρεγάτας, συνέβαλαν ουσιαστικά και οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ του Σκαραμαγκά που είχαν άμεση εμπλοκή στις επισκευαστικές εργασίες. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ποιοι αντιλαμβάνονται τις δυνατότητες του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων και τι κάνουν γι’ αυτούς.