Το όνομα «Canadair» είναι πια ανησυχητικά «οικείο» καθώς επιστρέφει στην ειδησεογραφία κάθε καλοκαίρι ως «πρωταγωνιστής» των επιχειρήσεων αεροπυρόσβεσης που λαμβάνουν χώρα ανά την ελληνική επικράτεια. Η εικόνα των κιτρινοκόκκινων αεροσκαφών, που πραγματοποιούν ρίψεις νερού πάνω από τις δασικές πυρκαγιές, τείνει δυστυχώς πια να καταστεί ταυτόσημη με τα καλοκαίρια στην Ελλάδα.

Ένα τέτοιο «Canadair» τύπου CL-215 της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών της 112 Πτέρυγας Μάχης κατέπεσε στις 25 Ιουλίου, κατά τη διάρκεια αεροπυρόσβεσης, στον Πλατανιστό Ευβοίας με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του κυβερνήτη, Σμηναγού Χρήστου Μουλά, 34 ετών και του συγκυβερνήτη, Ανθυποσμηναγού Περικλή Στεφανίδη, 27 ετών.

Οι ιπτάμενοι της 355ΜΤΜ πετούν με CL-215 από το 1975, ενώ από το 1999 έως και περίπου το 2003 θα πετούσαν και με νεότερα CL-415 τα οποία εν συνεχεία πέρασαν στη διάθεση της 383 Μοίρας Ειδικών Επιχειρήσεων & Αεροπυρόσβεσης της 113 Πτέρυγας Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η αεροπυρόσβεση περιγράφεται ως «μια πολύ απαιτητική αποστολή, ιδιαίτερα κατά τις φάσεις της υδροληψίας και της ρίψης, η οποία γίνεται με ελάχιστο ύψος τα 100 πόδια (30 μέτρα)», αναφέρει χαρακτηριστικά στον επίσημο ιστοχώρο της η 383 Μοίρα Ειδικών Επιχειρήσεων & Αεροπυρόσβεσης, υπογραμμίζοντας ότι «κανένας κύκλος υδροληψίας – ρίψης δεν είναι ίδιος με τον επόμενο, πόσο μάλλον οι αποστολές».

Όπως εξηγούν οι ιπτάμενοι, «αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κατάσταση ανέμου και θάλασσας μεταβάλλεται απρόσμενα στη διάρκεια μιας αποστολής, το ίδιο και οι απαιτήσεις για ρίψη σε συγκεκριμένα μέτωπα μιας πυρκαγιάς. Επίσης, τα πληρώματα δε γνωρίζουν από την αρχή τον προορισμό τους και την περιοχή επιχειρήσεων. Είναι συνεχώς σε ετοιμότητα 20 λεπτών, χρόνος που δεν επιτρέπει λεπτομερή σχεδιασμό της αποστολής. Ο σχεδιασμός στην ουσία γίνεται επί του πεδίου της πυρκαγιάς, η οποία είναι κάθε φορά και σε διαφορετικό μέρος της Ελλάδας (και όχι μόνο)».

Όσο για την – τόσο οικεία πια – λέξη «Canadair», εκείνη στην πραγματικότητα δεν αναφέρεται στα ίδια τα αεροσκάφη (CL-215, CL-415) αλλά στην καναδική εταιρεία που τα κατασκεύαζε επί σειρά δεκαετιών.

Η Canadair συστάθηκε από την κυβέρνηση του Καναδά το 1944 και στην πορεία έγινε γνωστή για αεροσκάφη όπως ήταν το North Star (επιβατηγό-μεταγωγικό), το CL-44 (μεταγωγικό), το Challenger 600 (εμπορικό), το CL-89 (UAV) και το γνωστό σε εμάς μέσα από τις επιχειρήσεις αεροπυρόσβεσης CL-215 (water bomber) το οποίο ξεκίνησε να παράγεται πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 η Canadair βρέθηκε αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας και εξαγοράστηκε από την – επίσης καναδική – ιδιωτική εταιρεία Bombardier.

Υπό την ομπρέλα της Bombardier, θα ακολουθούσε – αρχής γενομένης από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 – και η παραγωγή του CL-415 το οποίο αποτελεί μετεξέλιξη του CL-215. Στην πορεία, στην εν λόγω παραγωγή θα εμπλέκονταν και άλλες καναδικές εταιρείες όπως η Viking Air και η DHC. Από το 2016 και έπειτα, το πρόγραμμα ανάπτυξης και παραγωγής των CL-415 έχει περάσει πια πλήρως στα χέρια των Viking Air και DHC.

Όσο για το CL-415, εκείνο έχει πια δώσει τη θέση του σε ένα νέας γενιάς μοντέλο: το DHC-515 FIREFIGHTER.

«Το DHC-515 Firefighter θα βασιστεί στην ιστορία των εμβληματικών αεροσκαφών Canadair CL-215 και CL-415, τα οποία αποτελούν κρίσιμο κομμάτι των στόλων εναέριας πυρόσβεσης της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια. Πλέον γίνονται σημαντικές αναβαθμίσεις που θα ενισχύσουν τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα αυτού του θρυλικά ανθεκτικού πυροσβεστικού αεροσκάφους», έγραφε στον ιστοχώρο της η De Havilland Aircraft of Canada (DHC) τον Μάρτιο του 2022.

«Το DHC-515 FIREFIGHTER είναι το περισσότερο προηγμένο τεχνικά αεροσκάφος πυρόσβεσης στην αγορά», σημειώνει στον δικό της ιστοχώρο η Viking Air.