Η Γαλλία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο
Μεθαύριο, Παρασκευή, πραγματοποιείται η τελική, αποβατική φάση της άσκησης Ελλάδας, Γαλλίας και ΗΠΑ με την κωδική ονομασία «Μέγας Αλέξανδρος ‘20». Στην άσκηση επί περισσότερες από 10 ημέρες έλαβαν μέρος Ειδικές Δυνάμεις από τις τρεις χώρες και το ελικοπτεροφόρο τύπου “Mistral” του Γαλλικού Ναυτικού “Dixmude”, στην ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας, την Σκύρο και τον Άγιο Ευστράτιο. Για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις οι συνεκπαιδεύσεις με τις Αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις τείνουν να μετατραπούν σε ρουτίνα, ωστόσο οι επαφές με το Γαλλικό Ναυτικό και, ολοένα και περισσότερο, με τις Γαλλικές Χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις, αποτελούν ένα ενδιαφέρον πείραμα. Η Γαλλία τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί στον πλέον εμφατικό συνήγορο της ολοένα και στενότερης σχέσης των ευρωπαϊκών χωρών στα ζητήματα άμυνας και ασφάλειας. Η ρητορική του Εμανουέλ Μακρόν ορισμένες φορές ξενίζει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους συνομιλητές του, καθώς πολλές φορές η Γαλλική στάση στα ζητήματα άμυνας και ασφάλειας γίνεται αντιληπτή ως μια προσπάθεια του Παρισιού να αναβαθμίσει την βαρύτητα που έχει στο πλαίσιο και της Ε.Ε., με την Βρετανία εκτός Ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου και την Γερμανία να παραμένει αμφίθυμη, αν όχι αρνητική έναντι της ανάγκης ενίσχυσης του εξωτερικού πυλώνα της Ένωσης.
Το αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκωλ» έχει επισκεφθεί επανειλημμένως την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ωστόσο η ένταξη Ελληνικού πολεμικού πλοίου στην Ομάδα Κρούσης του, καθώς επίσης και η παραμονή του επί τουλάχιστον μια εβδομάδα στα νότια της Κρήτης και, κυρίως, στα νότια της Κύπρου μάλιστα εντός των οικοπέδων που έχουν αδειοδοτηθεί στην TOTAL. Η πραγματοποίηση επιχειρήσεων από το αεροπλανοφόρο, με δικινητήρια μαχητικά πολλαπλών ρόλων τύπου “Rafale” να απονηώνονται από την Κυπριακή ΑΟΖ προκειμένου να πλήξουν στόχους στη Συρία, αποτελεί ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες στην περιοχή, κυρίως στην Τουρκία η οποία επιμένει στις παράνομες γεωτρήσεις, ειδικά στο οικόπεδο 8 το οποίο έχει αδειοδοτηθεί στην Ιταλική κοινοπραξία “TOTAL/ENI”. Οι Γάλλοι κάνουν, επίσης, τακτικότερη, σε σύγκριση με το παρελθόν, χρήση της νατοϊκής βάσης της Σούδας, ενώ είναι ανοικτή η συζήτηση για μεταστάθμευση “Rafale” σε Ελληνικά στρατιωτικά αεροδρόμια.

Η προσωπική σχέση που φαίνεται ότι έχει κατορθώσει να αναπτύξει και μάλιστα σε εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Εμανουέλ Μακρόν αποτελεί ένα πρόσθετο θετικό στοιχείο στις Ελληνογαλλικές σχέσεις. Επιπλέον, η ένταξη της Ελλάδας στην διαδικασία συμπαραγωγής κορβέτας με την Γαλλία και την Ιταλία, στο πλαίσιο της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO), μάλιστα με την ενεργή στήριξη του Παρισιού, υποδηλώνουν, μεταξύ άλλων, την δυναμική της σχέσης. Οι αποκαλούμενες και ως «ψηφιακές» φρεγάτες Belh@rra αποτελούν ένα αρκετά δύσκολο σημείο στις επαφές ανάμεσα στις δύο πλευρές, ιδιαιτέρως αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες περί ελκυστικής αντιπρότασης των ΗΠΑ, μάλιστα με τη χρήση των εγχώριων ναυπηγείων.
Ανεξαρτήτως, πάντως, των εξοπλιστικών, δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο Εμανουέλ Μακρόν προετοιμάζεται ατύπως και για τις Προεδρικές Εκλογές του 2022. Η Τουρκία και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλείς στη Γαλλία και απέναντι στον Εμανουέλ Μακρόν θα βρίσκεται για ακόμα μια φορά το 2020, η Μαρίν Λεπέν. Η εσωτερική πολιτική ατζέντα επηρεάζει πάντα και τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής αν και στην παρούσα φάση, φαίνεται ότι η ενεργοποίηση της Γαλλίας έχει λάβει χαρακτηριστικά στρατηγικής επιλογής. Και, επί της αρχής, η επιλογή της Αθήνας να διεκδικήσει την είσοδό της σε αυτό τον «σκληρό πυρήνα» κρατών τα οποία επιθυμούν στενότερη ευρωπαϊκή συνεργασία, εξυπηρετεί αναμφισβήτητα τα εθνικά συμφέροντα.