Της Λουκίας Ρίτσαρντς

Μαρία, Μία, Κάιρα, Μιρέιγ, Σουζάνα: ονόματα κοριτσιών που δολοφονήθηκαν την τελευταία διετία.  Πριν ξεσπάσει η κρίση μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών, δεν ήταν πολιτικά ορθό να προσθέσει κανείς τη διευκρίνισε «από πρόσφυγες».

Η τελευταία δολοφονία, της 14χρονης Σουζάνα, αποτελεί μικρογραφία της προβληματικής διαχείρισης του Προσφυγικού. Χορήγηση ασύλου άνευ εγγράφων, ανοχή μη δικαιούχων, ατιμωρησία παραβατικών συμπεριφορών.

Η Αριστερά (θέσεις της εξέφραζε η κυβέρνηση Μέρκελ) στιγματίζει τις διαμαρτυρίες πολιτών σαν ακροδεξιές. Η κοινή γνώμη την αντιλαμβάνεται ως διαλλακτική έναντι αμετανόητων δολοφόνων. Από κοινού με το σκάνδαλο των παράτυπων χορηγήσεων ασύλου από την υπηρεσία της Βρέμης, έπληξαν τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης της Αγκ. Μέρκελ περισσότερο από τις ισλαμιστικές επιθέσεις (Άνσμπαχ και Βερολίνο) ή τις -συχνές πλέον- επιθέσεις προσφύγων κατά τυχαίων περαστικών.

Με αιχμή του δόρατος την προσφυγική κρίση, η «Εναλλακτική για την Γερμανία» υπαγορεύει σήμερα την άμεση επιστροφή στην “εθνική κανονικότητα” της συνθήκης του Δουβλίνου και στην εκλογική ατζέντα των Χριστιανοκοινωνιστών. Στο 16% αυξήθηκε τον Ιούνιο το εθνικό ποσοστό της, ενώ το Προσφυγικό επιφέρει μη αναστρέψιμες παρενέργειες στα ποσοστά των Χριστιανοκοινωνιστών ενόψει των βαυαρικών εκλογών του Οκτωβρίου.

Οι αντίπαλοι της Εναλλακτικής αποσιωπούν ένα μείζον πρόβλημα, την αύξηση της εγκληματικότητας στις τάξεις των προσφύγων, τσιμεντώνοντας τα θεμέλιά της και μετατρέποντας το θέμα της ασφάλειας σε όχημα της προς την εξουσία.

TΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ «Α&Δ» ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ.