Lead

Με τον όρο «εγγύς αεροπορική υποστήριξη» εννοούμε την από αέρος προσβολή, με αεροσκάφη, ελικόπτερα ή μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, των εχθρικών δυνάμεων που βρίσκονται κοντά στις φίλιες δυνάμεις. Οι επιχειρήσεις αυτές είναι κατά γενική ομολογία απαιτητικές, διότι τα πληρώματα καλούνται να εκτελέσουν αρκετές ενέργειες ταυτόχρονα, ενώ παράλληλα πρέπει να αποφύγουν την προσβολή φίλιων δυνάμεων, καθώς και τα εχθρικά αντιαεροπορικά πυρά.

Οι τακτικές

Από την πρώτη στιγμή που το αεροσκάφος χρησιμοποιήθηκε για πολεμικούς σκοπούς, μια από τις αποστολές που ανέλαβε ήταν και η εγγύς αεροπορική υποστήριξη. Για παράδειγμα, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμμαχικά και γερμανικά αεροσκάφη επεδίωκαν να ρίχνουν βόμβες στα χαρακώματα των εχθρικών δυνάμεων. Τότε, όπως και σήμερα σε μεγάλο βαθμό, οι χειριστές είχαν και έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της επικοινωνίας και του συντονισμού. Για να επιτευχθεί ο καλύτερος δυνατός συντονισμός των φίλιων εναερίων μέσων, απαιτείται η παρουσία ενός συνδέσμου στο έδαφος (στην Ελλάδα αποκαλείται ΑΕΛΑ = Αξιωματικός Ελεγκτής Αεροπορίας), ο οποίος να γνωρίζει τη θέση τόσο των φίλιων, όσο και των εχθρικών δυνάμεων. Ο ΑΕΛΑ είναι αυτός που καθοδηγεί τα εναέρια μέσα, ενώ στην περίπτωση που δεν έχει ακριβή εικόνα της τακτικής κατάστασης, τότε καθήκοντα AEΛΑ μπορεί να αναλάβει ένα άλλο φίλιο εναέριο μέσο.

Οι αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στις προσχεδιασμένες και στις άμεσες. Κατά τις προσχεδιασμένες αποστολές, ο επικεφαλής της φίλιας χερσαίας δύναμης έχει κάνει αίτηση για έγκριση της αποστολής από πριν. Έτσι, δίδεται πίστωση χρόνου στην αεροπορική δύναμη να κάνει ενημέρωση και να μελετήσει όλα τα διαθέσιμα δεδομένα. Μειονέκτημα της προσχεδιασμένης αποστολής αποτελεί το δυναμικά εναλλασσόμενο θέατρο επιχειρήσεων, όπου τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς.

Στις άμεσες αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, ο διοικητής της φίλιας χερσαίας δύναμης ζητά παροχή εναέριας υποστήριξης όσο το δυνατόν ταχύτερα. Στην περίπτωση που το αίτημά του γίνει αποδεκτό, αποστέλλονται είτε αεροσκάφη από κοντινές βάσεις είτε αεροσκάφη που βρίσκονται εν πτήσει και εκτελούσαν διαφορετική αποστολή. Πρόκειται για την πιο απαιτητική κατηγορία, καθώς η ενημέρωση είναι σχετικά ανεπαρκής και όλοι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι καλούνται να αποκτήσουν εικόνα της τακτικής κατάστασης τάχιστα.

Και στις δύο κατηγορίες ορίζεται ένα σημείο στο έδαφος ως σημείο ελέγχου, όπου ο ΑΕΛΑ αναλαμβάνει, σε προκαθορισμένη συχνότητα, τον έλεγχο των εναέριων μέσων. Σκοπός του είναι να δώσει συνοπτικά τη γενική εικόνα, καθώς και την απόσταση και τη θέση των εχθρικών χερσαίων δυνάμεων. Μετά το σημείο ελέγχου ακολουθεί το αρχικό σημείο, όπου η αεροπορική δύναμη αρχίζει τις διαδικασίες προσβολής. Είθισται τα αεροσκάφη να πλήττουν το στόχο με κατεύθυνση παράλληλη προς την περιοχή των φίλιων χερσαίων δυνάμεων, έτσι ώστε -ακόμα και αν αστοχήσουν- το ωστικό κύμα ή τυχόν θραύσματα να μην πλήξουν τα φίλια στρατεύματα.

TΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ «Α&Δ» ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ.