Η «Α&Δ» δεν συνηθίζει να καυχιέται για τις επιβεβαιώσεις των αποκαλύψεων ή σχολίων της, αλλά οι εξαιρέσεις στον κανόνα είναι -κατά καιρούς- επιβεβλημένες για την υπογράμμιση της κρισιμότητας μιας κατάστασης.

Οι καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο Μεταναστευτικό (λιγότερο με τις απειλές έξωσης της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν και περισσότερο με το -πιο πρακτικό και προβληματικό για τη χώρα μας- σχέδιο «οχύρωσης» της μεθορίου της ΠΓΔΜ) αποτελούν δυσάρεστη δικαίωση των προβλέψεών μας. Μόλις το Σεπτέμβριο τονίζαμε ότι «η τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της το φόβο των κομμάτων να θίξουν το καυτό πρόβλημα του Μεταναστευτικού. Ίσως να μην έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, ίσως να νομίζουν ότι πρόκειται για κάτι παροδικό ή ίσως και να φοβούνται, μήπως παρεξηγηθούν ότι διολισθαίνουν προς ακροδεξιές επιλογές.

Αν ισχύει το τελευταίο», αναφερόταν στο ίδιο editorial, «τότε μάλλον δεν ανοίγουν ούτε ένα δέκτη τηλεόρασης. Γιατί, αν τον άνοιγαν, θα έβλεπαν τον Φρ. Ολάντ και την Άγκ. Μέρκελ και όχι κάποιον Έλληνα ακραίο να ασχολούνται με την εισβολή προσφύγων και μεταναστών». Προσθέταμε ότι «δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους και αρνούνται να παρουσιάσουν συγκεκριμένο πρόγραμμα για το ζήτημα που, μαζί με την οικονομική κρίση, θα σφραγίσουν το μέλλον της Ελλάδας για πάρα πολλά χρόνια.

Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν ιστορική υποχρέωση να παρουσιάσουν τη βήμα-βήμα τακτική με την οποία θα πείσουν το Βερολίνο και το Παρίσι να στηρίξουν τις ελληνικές θέσεις. Άλλωστε τα χειρότερα είναι μπροστά μας, καθώς, πέραν της ανθρω­πιστικής πτυχής του Μεταναστευτικού και του εσωτερικού προβλήματος εσωτερικής ασφάλειας, θα αντικρίσουμε σύντομα και τη διπλωματική διάσταση». Δηλαδή, ό,τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα…

Το δε Οκτώβριο αναρωτιόμασταν «Προς τι ο ενθουσιασμός» της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης για τις επαφές του κ. Αλέξη Τσίπρα στο εξωτερικό, αφού «το Μετα­ναστευτικό πρόβλημα θα γίνει πιο πιεστικό τους επόμενους μήνες», καθώς οι εταίροι στην Ε.Ε. «έχουν πραγματικά τρομάξει και, μετά την πρώτη περίοδο έκφρασης συμπάθειας προς την Αθήνα, έχουν αρχίσει οι ψίθυροι εναντίον της χώρας μας. Οι επικρίσεις ξεκινούν από τη μη επαρκή φρούρηση των χωρικών υδάτων και ακτών και φτάνουν μέχρι τη διατύπωση κατηγοριών για το πώς και γιατί τόσες χιλιάδες άνθρωποι διέρχονται από το ελληνικό έδαφος, καταλήγοντας στην κεντρική Ευρώπη». Και πάλι, ό,τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα…

Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα συγκριτικά με το περασμένο φθινόπωρο, αλλά υπάρχει ακόμα λίγος, ελάχιστος χρόνος για την πρόληψη των χειρότερων κακών που έρχονται μέχρι το καλοκαίρι, οπότε και η κατάσταση μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη. Ας ελπίσουμε, αυτή τη φορά, να διαψευσθούμε.