Διπλωματικές «δυνάμεις» από διαφορετικές γωνιές της υφηλίου «ανασυντάσσονται» με φόντο τον πόλεμο που συνεχίζει να μαίνεται στην Ουκρανία. 

Μόνο μέσα σε λίγα 24ωρα, τις περασμένες ημέρες: 

  • Κορυφαίοι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου (Χουάν Σεμπάστιαν Γκονζάλες, Ρότζερ Κάρστενς) βρέθηκαν στο Καράκας της Βενεζουέλας (05 Μαρτίου) για να συναντήσουν από κοντά στο προεδρικό μέγαρο Palacio de Miraflores τον πρόεδρο της χώρας, Νικολάς Μαδούρο. 
  • Ο Αιγύπτιος ηγέτης Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι βρέθηκε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας (08 Μαρτίου), όπου είχε επαφές με την εκεί ηγεσία: τον βασιλιά Σαλμάν και τον πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. 
  • Ο πρόεδρος του Ισραήλ, Ισαάκ Χέρτσογκ, βρέθηκε στην Άγκυρα (09 Μαρτίου) όπου είχε επαφές με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 
  • Οι ηγέτες της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, και της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, είχαν τηλεδιάσκεψη (09 Μαρτίου) με τον πρόεδρο της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ. 
  • Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ματέους Μοραβιέτσκι, βρέθηκε στο Όσλο στις 08 Μαρτίου, ενώ νωρίτερα την ίδια ημέρα οι τέσσερις του Βίσεγκραντ (Τσεχία, Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία) είχαν βρεθεί στο Λονδίνο για επαφές με τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. 
  • Οι υπουργοί Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, και της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα, είχαν τη δική τους – άκαρπη – συνάντηση στην Αττάλεια της Τουρκίας (10 Μαρτίου). 
  • Ενώ στις 13 Μαρτίου, την ερχόμενη Κυριακή, αναμένεται και η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη. 
  • Μια ημέρα μετά, στις 14 Μαρτίου, θα βρίσκεται στην Τουρκία και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς. 

Οι προαναφερθείσες επαφές εκκινούν πια από την κοινή παραδοχή ότι πάρα πολλά πρόκειται να αλλάξουν διεθνώς με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Διερευνητικές επαφές 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των αλυσιδωτών ανατροπών που έφερε η ρωσική στρατιωτική εισβολή, οι εν εξελίξει διπλωματικές πρωτοβουλίες αποκτούν πια έντονα διερευνητικό χαρακτήρα, καθώς κάθε πλευρά προσπαθεί να «προβλέψει» τις διαθέσεις της άλλης, με την ατζέντα ωστόσο να περιστρέφεται στην πλειονότητα των περιπτώσεων γύρω από δύο βασικούς άξονες: εκείνους της ενέργειας και της ασφάλειας. 

Η (όχι πλήρης αλλά οπωσδήποτε πρωτοφανής) οικονομική-εμπορική-επικοινωνιακή-κυριολεκτική αποκοπή της Ρωσίας από τον δυτικό κόσμο έχει έρθει για να μείνει και δεν πρόκειται να ανατραπεί από τη μια μέρα στην άλλη. 

Ρήγματα 

Εάν πιστέψουμε μάλιστα όσα διακήρυξε σήμερα (10 Μαρτίου) και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ από την Αττάλεια της Τουρκίας έπειτα από τη συνάντηση που είχε εκεί με τον Ουκρανό ομόλογό του, Ντμίτρο Κουλέμπα, τότε δεν είναι μόνο οι Δυτικοί που θέλουν να απεξαρτηθούν από τη Ρωσία αλλά και η Ρωσία που θέλει να απεξαρτηθεί από τη Δύση.  

Τα ρήγματα που ανοίχτηκαν, με άλλα λόγια, θα παραμείνουν, και μέσα σε αυτά τα ρήγματα πλέον προωθείται ως μονόδρομος και η (ούτως ή άλλως δρομολογηθείσα στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης) ταχύτερη διαδικασία απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. 

Από τη Βενεζουέλα στη Νορβηγία 

Μέσα σε ένα τέτοιο νέο πλαίσιο, οι (ενεργειακά χειραφετημένοι) Αμερικανοί βλέπουν πλέον ως θελκτική εναλλακτική το πετρέλαιο της Βενεζουέλας του Νικολάς Μαδούρο (και όχι του άλλοτε προωθούμενου από τις ΗΠΑ, Χουάν Γκουαϊδό, η δυναμική του οποίου έχει στην πραγματικότητα εξανεμιστεί εδώ και καιρό). 

Στο ίδιο μοτίβο, Ανατολικοευρωπαίοι και χώρες της Βαλτικής αναζητούν πλέον, με ακόμη μεγαλύτερη «βιασύνη», κυρίως μέσω Νορβηγίας, τα «μέσα» εκείνα που θα τους επιτρέψουν να περιορίσουν όσο το δυνατόν ταχύτερα και όσο το δυνατόν περισσότερο την εναπομείνασα εξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια. Πως; Μέσα από νέους αγωγούς (Baltic Pipe, GIPL – Gas Interconnection Poland Lithuania, Balticconnector) και παλαιότερες ενεργειακές εγκαταστάσεις υπόγειας αποθήκευσης φυσικού αερίου που πλέον «ενισχύονται» (βλ. Inčukalns UGS στη Λετονία). 

Ανατολική Μεσόγειος 

Ο παράγοντας ενέργεια κυριάρχησε ωστόσο, διόλου τυχαία, και στην ατζέντα της συνάντησης που είχε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Ισαάκ Χέρτσογκ, την Τετάρτη 09 Μαρτίου στην Άγκυρα, με την πλευρά Ερντογάν να κάνει ειδική μνεία στην ενέργεια της Ανατολικής Μεσογείου, προαναγγέλλοντας παράλληλα και νέες επισκέψεις Τούρκων υπουργών (Εξωτερικών, Ενέργειας) στο Ισραήλ τις επόμενες εβδομάδες.  

Υπενθυμίζεται πως για τη Δύση η Ανατολική Μεσόγειος ήταν πάντοτε μια «εναλλακτική» στο ρωσικό φυσικό αέριο. Υπό αυτήν την έννοια, τώρα που η διαδικασία της απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο επιταχύνεται λόγω του πολέμου, τα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου θα μπορούσαν και εκείνα να επιστρέψουν πιο δυναμικά στο προσκήνιο, με την Άγκυρα από την πλευρά της να επαναφέρει την πάγια τουρκική θέση πως ο πιο «συμφέρων» δρόμος για να φτάσει η ενέργεια της Ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη είναι μέσω Τουρκίας (ο Ερντογάν το δήλωσε ανοιχτά κατά τη συνάντηση που είχε με τον Χέρτσογκ την Τετάρτη). 

Στο ίδιο πλαίσιο, υπενθυμίζονται και οι εκκλήσεις που έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς για την ένταξη-συμμετοχή και της Τουρκίας στο East Mediterranean Gas Forum (EMGF).   

Σημαντική σημείωση: η έκρηξη των τιμών στην ενέργεια αναμένεται να συζητηθεί και κατά τη συνάντηση που θα έχει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη την ερχόμενη Κυριακή. 

Ενώ ο Τούρκος ηγέτης δεν παρέλειψε, κατά την τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν το απόγευμα της Πέμπτης 10 Μαρτίου, να θέσει και θέμα άρσης «όλων των άδικων κυρώσεων» που έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια κατά της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας…

Μέσα σε όλα αυτά, «τρέχει» βέβαια παράλληλα και η διαπραγμάτευση προς μια νέα συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης. Ο λόγος για μια διαπραγμάτευση που λέγεται πως είχε σημειώσει σημαντική πρόοδο την οποία όμως τώρα απειλούν να τορπιλίσουν οι εξελίξεις στην Ουκρανία… ενώ οι Ιρανοί από την πλευρά τους υποδέχονται πίσω στην Τεχεράνη αντιπροσωπείες των Ταλιμπάν τους οποίους δεν έχουν μεν αναγνωρίσει ως νόμιμη «κυβέρνηση» του Αφγανιστάν αλλά εξακολουθούν να τροφοδοτούν με ενέργεια.