Διάσπαση του CDU μετά τις ευρωεκλογές
Της Λουκίας Ρίτσαρντς
Οι μόλις 35 ψήφοι διαφορά υπέρ της υποψηφιότητας της Ανεγκρέτ Κραμπ Καρενμπάουερ (επονομαζόμενης Α Κα Κα) έναντι του εσωκομματικού της αντιπάλου Φρίντριχ Μερτς στις εκλογές ανάδειξης προέδρου του κόμματος και διαδόχου της Άγκελα Μέρκελ στο συγκεκριμένο πόστο (και ίσως και στην Καγκελαρία αύριο) επουδενί δεν γεφύρωσαν τη βαθιά κρίση εντός του συντηρητικού κόμματος.
Τουναντίον. Οι 999 σύνεδροι που εψήφισαν είναι διχασμένοι σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις ως προς την πορεία του κόμματος. Στους «συνεχίζουμε ως έχει» και στους «αναθεωρούμε ό,τι κάναμε από το 2013 μέχρι σήμερα». Δηλαδή, χονδρικά μιλώντας, τα εξής θέματα: ευρω-κρίση, κεντροαριστερός προσανατολισμός, σχέση με τις ΗΠΑ, προσφυγικό ζήτημα.
Όσοι μη προϊδεασμένοι παρακολούθησαν τις ομιλίες των δύο κυρίων υποψηφίων (ο τρίτος, ο Γιενς Σπαν, επίσης εκλεκτός της Α. Μέρκελ όπως η ΑΚΚ, μάλλον ως ανάχωμα λειτούργησε στη δυναμική Μερτς) διαπίστωσαν, χωρίς πολύ κόπο, ότι στην αυτοπεριγραφή της Α Κα Κα, μέσω μίας ομιλίας που εξέφραζε την πολιτική τάση να προκαλείται η συμπάθεια του ακροατηρίου μέσω μίας “ανθρώπινης ιστορίας”, ο Μερτς αντιπαράθεσε έναν λόγο πολιτικό (σπανίζοντα στις μέρες της διακυβέρνησης Μέρκελ) και ως εκ τούτου συναρπαστικό.
Αν και η Κραμπ Καρενμπάουερ έδρεψε τους διθυράμβους του Τύπου, ο Μερτς κατάφερε όχι μόνον ένα καίριο κτύπημα στην πολιτική ορθότητα και στην ομερτά εντός του κόμματος που φιμώνει κάθε κριτική του δόγματος Μέρκελ, αλλά προχώρησε στη διατύπωση μίας πρότασης για το πώς πρέπει να επαναπατρίσει τους απολεσθέντες ψηφοφόρους του ένα κόμμα της Κεντροδεξιάς.
Δύσκολα -από όσο οι πρώτες σφυγμομετρήσεις δείχνου – θα καταφέρει κάτι τέτοιο η νέα πρόεδρος (επονομαζόμενη Μέρκελ 2.0) που ακολουθεί πιστά την πολιτική που εφαρμόζει η προκάτοχος της από την θέση της Καγκελαρίου, την οποία εξακολουθεί να κατέχει.
TΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ «Α&Δ» ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ.