Οι αμυντικές δαπάνες – που βρίσκονταν ήδη σε τροχιά ανόδου, ακόμη και κατά την περίοδο της πανδημίας, όπως είχαμε σημειώσει στο Α&Δ: βλ. 1, 2 – γιγαντώνονται πια στην σκιά του (ευρύτερα αποσταθεροποιητικού) πολέμου στην Ουκρανία, ανοίγοντας έτσι παράλληλα τον δρόμο και για μια σειρά από νέες κούρσες εξοπλισμών. 

Χώρες όπως η νατοϊκή Γερμανία και η (εκτός ΝΑΤΟ) Σουηδία έχουν κάνει ήδη γνωστό πως πρόκειται να προχωρήσουν σε αύξηση των στρατιωτικών τους δαπανών, λόγω των νέων δεδομένων που δημιουργούνται διεθνώς έπειτα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. 

Οι Σουηδοί από την πλευρά τους, έρχονται έτσι, με το βλέμμα σταθερά προσανατολισμένο στη Μόσχα, να κλιμακώσουν μια εξοπλιστική κούρσα που είχε ξεκινήσει ήδη από το 2014-2015, και πάλι μέσω Ουκρανίας, έπειτα από τη μονομερή προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία. 

Γερμανία – F35 – FCAS

Στην περίπτωση της Γερμανίας από την άλλη πλευρά, την «ιστορική» – περί γερμανικού «επανεξοπλισμού» – ομιλία που είχε εκφωνήσει ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς ενώπιον της Μπούντεσταγκ πίσω στα τέλη Φεβρουαρίου, ήρθε να διαδεχθεί η ανακοίνωση τον Μάρτιο, δια στόματος της υπουργού Άμυνας Κριστίνε Λάμπρεχτ, περί αγοράς έως και 35 – ικανών να φέρουν πυρηνικά όπλα – μαχητικών αεροσκαφών F-35 από τις ΗΠΑ (Lockheed Martin), που θα αντικαταστήσουν τα παλαιά Tornado. 

Σημειώνεται πως F-35 έχουν αγοράσει ήδη χώρες όπως η Ελβετία, η Φινλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ιταλία, η Δανία και η Νορβηγία, μεταξύ άλλων. 

Η είδηση της αγοράς αμερικανικών F-35 από τη Γερμανία λέγεται, πάντως, πως έχει προκαλέσει συγκρατημένη ενόχληση και ανησυχία πίσω στη Γαλλία, καθώς υπάρχουν φωνές που θεωρούν πως η συγκεκριμένη κίνηση ναρκοθετεί και το υπονομεύει το μέλλον του (κατά κάποιους ήδη «προβληματικού» λόγω των διαφωνιών που έχουν ανακύψει μεταξύ των άμεσα εμπλεκομένων) Future Combat Air System (FCAS) που αναπτύσσουν από κοινού Γαλλία (Dassault), Γερμανία και Ισπανία (Indra) μαζί με την ευρωπαϊκή Airbus. Ο λόγος για ένα πρότζεκτ αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, που στόχο έχει ως το 2040 να έχει αναπτύξει εκείνο το ευρωπαϊκό μαχητικό το οποίο θα μπορεί να αντικαταστήσει τα γαλλικά Rafale και τα γερμανικά Eurofighter. 

Σημειώνεται πως προ εβδομάδων, ο Ερίκ Τραπιέ, διευθύνων σύμβουλος της κατασκευάστριας των Rafale, Dassault Aviation, είχε αποδοκιμάσει-αποκηρύξει δημόσια το ενδεχόμενο αγοράς αμερικανικών F-35 από τη Γερμανία.  

Το Βερολίνο πάντως από την πλευρά του, παρουσιάζεται να «καθησυχάζει» τις όποιες ανησυχίες, υποστηρίζοντας πως τα F-35 τα αποκτά μόνο για να αντικαταστήσουν τα Tornado της δεκαετίας του 1980 και όχι για κανέναν άλλο λόγο, ως μια πιο άμεση δηλαδή και πιο θωρακισμένη (βλ. stealth) πυρηνική επιλογή (ικανή να φέρει πυρηνικά όπλα) έναντι των Eurofighter ή των επίσης αμερικανικών F-18 (της Boeing) που είχαν επίσης ακουστεί ως πιθανοί αντικαταστάτες των Tornado. Σημειωτέων πως το γερμανικό ντιλ για τα 35 F-35 αναμένεται να έχει ένα κόστος της τάξεως των περίπου 4 δισεκατομμυρίων ευρώ. 

Ισπανία – Γαλλία – ελικόπτερα 

Παράλληλα ωστόσο, πλέον «τρέχουν» και άλλα πρότζεκτ. 

Οι αμερικανικές Αρχές έδωσαν το πράσινο φως προκειμένου να προχωρήσει η αγορά οχτώ ελικοπτέρων τύπου MH-60R Seahawk της αμερικανικής Sikorsky Aircraft-Lockheed Martin (γνωστών, μεταξύ άλλων, και ως ανθυποβρυχιακών) από την Ισπανία, για το ισπανικό πολεμικό ναυτικό, έναντι του ποσού των 950 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ισπανία και Γαλλία κατέληξαν πρόσφατα, μέσω του σχήματος OCCAR, σε συμφωνία με την Airbus Helicopters για την αναβάθμιση των επιθετικών ελικοπτέρων Tiger (Tiger MkIII), με τη γαλλική πλευρά να πρόκειται να αναβαθμίσει 42 ελικόπτερα (από τα συνολικά 67 που διαθέτει) ως το 2029 έναντι περίπου 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, και την ισπανική πλευρά αντίστοιχα 18 δικά της (από τα συνολικά 24) ως το 2034 έναντι περίπου 1,2 δισεκατομμυρίων ευρώ.  

Πύραυλοι 

Κατά τα λοιπά, Γαλλία (DGA) και Ηνωμένο Βασίλειο (Defence Equipment and Support) συνήψαν προ εβδομάδων, έπειτα από πολλές καθυστερήσεις, τη δική τους συμφωνία με την MBDA Missile Systems για την από κοινού ανάπτυξη πυραύλων αντιπλοϊκών και κρουζ (Future Cruise / Anti-Ship Weapon) με την προοπτική εκείνοι να είναι έτοιμοι προς εκτόξευση πριν από το τέλος της δεκαετίας.  

Ισραήλ και Άραβες 

Αλλά και πέρα από την Ευρώπη, έχουν πια πυκνώσει οι συζητήσεις και τα σενάρια που θέλουν τους Ισραηλινούς να πουλούν αμυντικά συστήματα (ραντάρ, αντιπυραυλικά, αντιαρματικά, anti-drone, ενδεχομένως ακόμη και τανκ τύπου Merkava) σε μουσουλμανικές-αραβικές χώρες όπως είναι: τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν και το Κατάρ. Σε αυτό το πλαίσιο, έχουν πραγματοποιηθεί άλλωστε το τελευταίο διάστημα και πολλές συνομιλίες μεταξύ Ισραηλινών και Αράβων. 

Η «επιστροφή» των ΗΠΑ στην Ευρώπη μέσω Ουκρανίας, η αμερικανορωσική κόντρα που αναζωπυρώνεται, η προηγούμενη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν αλλά και η συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν που θεωρητικώς αναμένεται, έχουν όλα ως στοιχεία επηρεάσει πια τις εξελίξεις και σε Βόρεια Αφρική – Μέση Ανατολή.  

Κίνα και Πακιστάν 

Αλλά και πιο ανατολικά, σε Ασία και Άπω Ανατολή, η κινεζική αμυντική βιομηχανία παραμένει και εκείνη δραστήρια, στέλνοντας για παράδειγμα μαχητικά J-10C, φρεγάτες 054A και υποβρύχια 041 στο Πακιστάν. 

Και όλα αυτά, προφανώς είναι μόνο η αρχή…